SITKI CANEY "sonsuz şiirin peşinde"
SITKI CANEY
KUMANDAN'A
KUMANDAN'A
bütün akıncılar adına
( 1 )
Kan akınca
dağlarda ateşler yakınca hayat
uçurumlardan sonsuza bakınca
bırakınca boşluğa
kirli bir ceset gibi dünyayı
sarkınca ötelerden içime sırat
öpünce kalbimden çile sarayı
çıkıp geldim! Kumandan
Akınca kan
akınca yüreklerin bütün caddelerinde acı
bendim sabrın bütün raddelerinde kıvranan
ben dua dua sıkılan yumruk ben akıncı
bir sen kaldın düşümü hayra yoran
hem üşüyüp hem yandığım bir Anadolu ayazından
saymadım kaçıncı, bir gece namazından
çıkıp geldim! Kumandan
Selamlık tekbirle, geldim! Kumandan
seni her cephede gördüm de geldim
korksunlar zindana sığmayan candan
seni her cephede gördüm de geldim
korksunlar zindana sığmayan candan
Sevdamı namluya sürdüm de geldim
geldim! Kumandan
( 2 )
Şiiri yazılınca
şanlı büyük şiiri şanlı Büyük Doğu’nun
an be an içimizde büyüyen hınca
kavgamız sevdamız o aşk terimiz
her dem yeni yepyeni şarkılar bırakınca
başkaldırınca çocuğu o saf masum buğunun
boş görününce yanındaki yerimiz
tutuşan ufka bakıp
içimi yakıp yakıp
çıkıp geldim! Kumandan
Yazılınca şiir
yazılınca alınyazısı gibi isyan mısra mısra hayatıma
yazılınca dua tırnakla kanla duvarına zindanın
tuttum nefesimi bindim atıma
kalbimde heyecanı her yiğit canın
önümde aşkın son akın yolu
yazıl dedim ey rüzgar mukadderatıma yazıl
bir yanda Mirzabeyoğlu bir yanda Necip Fazıl
her yanımda akıncı her yanım anadolu
dağları yıkıp yıkıp
ve nehir nehir akıp
içimi yakıp yakıp
çıkıp geldim! Kumandan
İdamlık şiirle, geldim! Kumandan
gördüğün rüyayı bildim de geldim
dua getirdim ta çöldeki kumdan
canımdan dünyayı sildim de geldim
gördüğün rüyayı bildim de geldim
dua getirdim ta çöldeki kumdan
canımdan dünyayı sildim de geldim
geldim! Kumandan
( 3 )
Siyah sancak açılınca
çalınca kapımızı o sonsuz sabah
açılınca kavganın gülleri gonca gonca
saçılınca o büyük sevinç, bismillah
yıllarca ve acılar boyunca
yükseldikçe zindanlardan ah
çoğaldıkça her yanda günah
aldıkça yanına kardeşlerimi
çağırdıkça beni de Allah
koptukça yeniden tufan
bu son akın diyerek
gemileri isteyerek
yakıp geldim! Kumandan
Açılınca siyah sancak
açılınca yaralarımın sargısı
oradan
kan ve hayat fışkıracak
bir sen kaldın benim gibi yakaran
bir sen kaldın zincirlerimi kıracak
büyük bir tevbeyle başlasın şimdi en büyük isyan
“yükseğe, daha yükseğe, en yükseğe dikilsin bu bayrak”
kim kaldı ki bizden başka
bu aşkı haykıracak
bu son akın diyerek
şehitlik isteyerek
ve can can yürek yürek
çıkıp geldim! Kumandan
Çığlık bir nehirle, geldim! Kumandan
ölmem ki bir daha, öldüm de geldim
korkmadım canımda kopan tufandan
canımı bin cana böldüm de geldim
ölmem ki bir daha, öldüm de geldim
korkmadım canımda kopan tufandan
canımı bin cana böldüm de geldim
geldim! Kumandan
( 4 )
Yakarınca
sonsuz bir yakarışla garipler
yollar birbirine varınca
kopunca boynumuzda idamlık ipler
aşk içimizi sonsuz sarınca
belli olunca bir bir köleler ve sahipler
belli olunca bozguncu, dönek, kavgadan kaçık
belli olunca yiğitlerin safı apaçık
çıkıp geldim! Kumandan
Varsın karanlık olsun yıkılası o zindan
yanar ya içimizde hep sonsuz ışık
beklenmez artık bugünden yarına
bu son sahur olsun özgürlük iftarına
bu son akın diyerek
cansa can kansa kan
onca acı onca zulüm bitsin tek
senin gibi gürül gürül
yumruğumu aşkla sıkıp
göğsüme bayramlık gül
takıp geldim! Kumandan
Yakarınca sonsuz bir yakarışla can
yakarınca garipler
kan yakarınca
karışınca bir daha gözyaşıyla ter
yakarınca ateşe su taşıyan karınca
serilince art arda ufkumuza öteler
her an başka bir kader
her an başka imtihan
işte bütün melekler
işte bu senin duan
“ilk duyar gibi toprağın kokusunu
ilk gider gibi ilk savaşa
ilk gider gibi ilk savaşa
alevleniyor damarlarda kan”
akıncıların zaferle dönüşü gibi her akından
alev alev hayat, alev alev can
çıkıp geldim! Kumandan
Sonsuz bir seyirle, geldim! Kumandan
en gurbet yanımı saldım da geldim
dediler son akın zulme son isyan
en gurbet yanımı saldım da geldim
dediler son akın zulme son isyan
emanet canımı aldım da geldim
geldim! Kumandan
( 5 )
Ve kandiller yanınca
yanınca yalnayak yollarda kalbim
acılar bıçak gibi kemiğe dayanınca
anınca akıncılar bir ağızdan adını
akınları övgüyle anınca rabbim
sarınınca atlılar Cebrail kanadını
kim durdurabilir artık bizi kim
kim durdurabilir kalbin infilakını
dediler ömrümüzün bu son akını
çıkıp geldim! Kumandan
Ve yanınca kandiller
yanınca geceleyin ışıkları evlerin
aşk her gece yeniden Kur’an’la belirince
sarsılınca zindanı “fahişe yüzlü devlerin”
özgürlük sonsuza dek dirilince
vaktidir
“omuz omuza dayanmak
kalelerine emperyalizmin”
şimdi dua, bize yeni bir Bedir
artık burda bütün geceler Kadir
artık burda bütün garipler Hızır
artık hazır kalbim kılıçlar hazır
çıkıp geldim! Kumandan
Kadim bir zikirle, geldim! Kumandan
her yerden sesini duydum da geldim
her yerden sesini duydum da geldim
yıkılsın yıkılsın diye bu zindan
bu yola başımı koydum da geldim
geldim! Kumandan
( 6 )
Gönüller çalkalanınca
çalkalanınca bütün damarlarımızda kan
kavgamız sevdamızla zindanlarda kalınca
ne yeniden yola çıkan
ne çılgınca ufka bakan
taşlar bağlanıp köpekler salınınca
artınca öfkemiz an be an
abdestler yeniden alınınca
ne varsa insanın içini yakan
çevirdim hepsini taze bir hınca
çıkıp geldim! Kumandan
Çalkalanınca gönüller
hakikat olunca rüya
çalkalanınca bütün zamanlar boyu duran
dalgalanınca sancak gibi içimizdeki deniz
hani demiştin ya
“sen oradan kıracaksın zinciri ben buradan
birgün mutlaka kavuşacak ellerimiz”
okununca aşkın ayetleriyle Kur’an
dokununca aşka yüreklerimiz
çıkıp geldim! Kumandan
O Mutlak Fikir’le, geldim! Kumandan
gönlümü gönlünle kardım da geldim
gönlümü gönlünle kardım da geldim
ömrüm kılıç gibi çıktı kınından
yaramı yaranla sardım da geldim
geldim! Kumandan
( 7 )
Hakikat bilinince
bilinince kan ve ter
yiğitler yetimlerin gözyaşını silince
silince şeytanların yazısını melekler
ve aşk için yeniden kurbanlar kesilince
dedim ki an bu andır akınlar bizi bekler
bekler bizi melekler kar yağar ince ince
akın için beklerken sırasını bebekler
beklerken anneler şehadet haberini
içimde acıların en ağır en derini
bilince nedir artık alnımıza yazılan
kader bildim Büyük Doğu’nun kaderini
çıkıp geldim! Kumandan
Bilinince hakikat
inince içimize aşktan dehşet ayetler
bilinince bütün sözlerden geriye kalan
bilinince içimizde kopan o kıyametler
ve kanımıza çıkmaz bir çivi gibi çakılan
aşk bilinince
bilinince kan ve ter
bilenince kalbimizde döne döne kan
bilenince intikam için yürekler
çıkıp geldim! Kumandan
Evvel’le Ahir’le, geldim! Kumandan
salihler yurduna vardım da geldim
salihler yurduna vardım da geldim
verince sırrını namaz ve kurban
bütün kelepçemi kırdım da geldim
geldim! Kumandan
( 8 )
Aşk yaklaşınca
faniliği bir bir aşınca yürek
iyilik kötülük berraklaşınca
aklaşınca saçlarım tek tek
kucaklaşınca yeniden geçmiş ve gelecek
kucaklaşınca akıncılar kucaklaşınca canda can
dedim artık bize yalnızca aşk için kavga gerek
çıkıp geldim! Kumandan
Yaklaşınca aşk
yaklaşınca o büyük sarsıntı zindanları sarsacak
yaklaşınca o sonsuz şafak
bütün korkuları aşınca yürek
bütün zamanların bütün acılarını kalbime yükleyerek
bütün zamanların bütün isyanlarını isyanıma ekleyerek
yaklaşınca büyük mahkeme, büyük saat, büyük an
aşkı yeniden bulup
ben Tayyar, ben Halil, ben Yakup
dünyadan kopup kopup
çıkıp geldim! Kumandan
Batın’la Zahir’le, geldim! Kumandan
rüyamı hep hayra yordum da geldim
güç aldım aşk için içi yanandan
bu yolu Allah’a sordum da geldim
geldim! Kumandan
( 9 )
Yürekler yarılınca
yarılmadan yer ve gök göğsümüz yarılınca
sarılınca yeniden can cana akıncılar
gönüller sonsuza dek dünyaya darılınca
akınca içimizden nehir gibi acılar
karılınca yeniden kalpte çile ve iman
dedim o gün bugündür bugün artık kıyam var
dedim artık özgürlük dedim aşka feda can
söylensin diye bugün artık bizim şarkılar
çıkıp geldim! Kumandan
Yarılınca yürekler
yarılınca sesime sinmiş çığlıktan buğu
yarılınca düşlerde ay yeniden ikiye
yarılınca kan ile ülkemiz büyükdoğu
yarılınca kürdistan yarılınca türkiye
yine gür çıksın diye inançlının soluğu
kalksın diye ortadan bu toz bu kirli duman
yurdumun her yanından balkanlar'dan moro'dan
ta mezopotamya'dan kafkasya'dan kırım'dan
çıkıp geldim! Kumandan
Yarılınca yürekler
mazlum düşlerde deniz yeniden yarılınca
ve son hesaplaşmaya
son güne varılınca
Allah her mazlum cana yeni bin can verecek
ne güzel demiştin ya:
"bir kıvılcım akışı tersine çevirecek"
elbet bu dünya yalan elbet bu rüya gerçek
bir rüya ki zindanı kökünden devirecek
an bu andır an bu an an bu andır an bu an
haydi davran akıncım durma kılıcını çek
hıncımız aşktan yine, bitsin diye bu devran
alnım açık gözüm pek
çıkıp geldim! Kumandan
Kuddûs’le, Kadir’le, geldim! Kumandan
o sonsuz hasretle doldum da geldim
vakit tamam an bu andır an bu an
aşkı isyanımda buldum da geldim
geldim! Kumandan
aşkı isyanımda buldum da geldim
geldim! Kumandan
