Sıtkı Caney

“Cendereler için de burgaçlanan rüzgârın,
tutunup saçlarına gökte dağılan adam…
Ağdıkça kendi başına kül olup yağan…
Külleri karıldıkça çılgınca yalazlanan…
Matemi hüseyni, makamı hüzzam…
Ziya Gökalp’te Kürtçe hayal kurarken suçüstü basılan adam…
Müsekkin bir dua, mütebessim bir keder…
Kendini uğurlayıp kendini karşılayan
ve ölümü ömürlere yakıştıran hece hece gam…
“Ey”in şairi Sıtkı Caney ve onun kaçgın yoldaşı, Ebuzeran!”
 
(16 Şubat 2009’da genç yaşta elim bir trafik kazası sonucu
aramızdan ayrılan şair yazar Mehmet Sait Yakut’un
Sıtkı Caney hakkındaki bir yazısından)

——————————————————-

Sıtkı Caney, 1961 yılında Bingöl’de doğdu. İlk ve ortaöğrenimini Elazığ’da tamamladıktan sonra 1984 yılında İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesinden mezun oldu. 
 
Kendisini Bingöllü, Elazığlı ve İstanbullu saydığı kadar Dersimli, Diyarbekirli ve Mersinli de sayan Sıtkı Caney, serbest avukatlık mesleği dışında reklam ajansında, film yapım şirketinde, yayınevinde, gazetede, televizyonda, tuğla ocağında, inşaatta vb. işlerde çalıştı.
 
Şiirleri; Muştu, Aylıkdergi, Mavera, Albatros, Üç Çiçek, Göçebe, Kayıtlar, Yediiklim, İpekdili, Şiirin, E, Gerçek Hayat, Yaratım, Kırklar, Yolcu, Aprinçor, Temrin, İhtiyar, Tahkim, Kün ve Asanatlar’da yayınlandı.
 
Yazılarıyla geçmişte “yeni devir”, “Yeni Şafak” ve Timeturk’te yer alan Sıtkı Caney halen Asanatlar'da yazmaya devam ediyor.
 
Şiir kitapları:
LAYYA
İTİRAF VE GİZEM
BANA SONSUZLUK DİLE
EBUZERAN
KUMANDAN'A