SITKI CANEY
SITKI CANEY BENİM EFSANEM aralayabilsem kendimi yeni bir fısıltıya atım kaybolur ve gülüşlerim ömrüm kara bir suya sonunda gösterdi yaralarını dünya içimde birer kabarcık girdiğim ırmaklardan bir kızın göğsünü gördüm utandım arsız ve yorgun kendime hükümdardım koşardım ıssız sokaklardan hayatın açıklarına düşerdi ergenliğime çocuk dağlarım gece ve hüzün çadırları …
Devamını Oku »BENİM EFSANEM
